Переводы „diakryt“ в словаре польско » немецкий

diakryt <род. ‑u, мн. ‑y> [djakrɨt] СУЩ. м. ЛИНГВ.

diakryt (znak diakrytyczny)

Diakritikum ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Ten diakryt może zmieniać stopień otwarcia samogłoski, np. è [ɛ] i é [e] oraz ò [ɔ] i ó [o] w katalońskim i włoskim.

pl.wikipedia.org

W języku polskim literom z diakrytem odpowiadają przeważnie dwuznaki: š, č, ř – sz, cz, rz, ale ž – ż, ň – ń.

pl.wikipedia.org

Byłaby to zatem swoista fonologia diakrytów, a nie fonologia fonemów.

pl.wikipedia.org

Diakryt w formie kółka – 1851 r.

pl.wikipedia.org

Diakryt w formie przecinka – 1855 r.

pl.wikipedia.org

Diakryt przypominający haczek – 1746 r.

pl.wikipedia.org