dowieść [dovjeɕtɕ]
dowieść св. od dowodzić
dowodzić <‑dzi; прош. вр. dowódź; св. dowieść> [dovodʑitɕ] ГЛ. неперех.
1. dowodzić (udowadniać):
2. dowodzić только нсв. (sprawować dowództwo):
-
- etw anführen [o. befehligen]
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Na podstawie badań dowiedziono, że komunikacja zwierząt zdominowana jest przez środowisko oraz czynniki kontekstualne.
pl.wikipedia.org Dowiedziono ponad wszelką wątpliwość, że środkowa sekcja była uszkodzona na wiele miesięcy przed katastrofą.
pl.wikipedia.org W trakcie badań dowiedli, że bursztynian może być utleniany do szczawiooctanu, 2-oksoglutaran powstaje z cytrynianu, a cytrynian powstaje z pirogronianu i szczawiooctanu.
pl.wikipedia.org Wyniki dowiodły, iż lunazyna nakładana na skórę myszy, na której znajdował się nowotwór, znacząco zmniejszyła jego masę.
pl.wikipedia.org Żeń-szeniowi przypisuje się również właściwości afrodyzjakalne, których istnienie dowiedziono w badaniu przeprowadzonym na myszach.
pl.wikipedia.org