Переводы „dualizm“ в словаре польско » немецкий

dualizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [dualism] СУЩ. м.

1. dualizm:

dualizm ФИЛОС., ПОЛИТ., ЮРИД.

Dualismus м.

2. dualizm высок. (dwoistość):

dualizm

Dualismus м.

dualizm kulturowy

Kulturdualismus м.

Примеры со словом dualizm

dualizm kulturowy

Kulturdualismus м.

dualizm falowo-korpuskularny

Welle-Korpuskel-Dualismus м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Sprzeciwiał się wszelkim formom filozoficznego monizmu i czuł, że życie ludzkie jest przeniknięte różnymi formami dualizmu.

pl.wikipedia.org

Najczęściej stosowany argument na rzecz dualizmu odwołuje się do zdroworozsądkowej intuicji, że świadome doświadczenie jest różne od nieożywionej materii.

pl.wikipedia.org

Stanowisko to można uznać za formę dualizmu własności, ponieważ traktuje się tu wszystko jako mające równocześnie właściwości mentalne i fizyczne.

pl.wikipedia.org

Dualizm – w znaczeniu religijnym pogląd reprezentowany przez wiele religii, doktryn religijnych i herezji, dotyczący natury i pochodzenia dobra i zła istniejącego w świecie.

pl.wikipedia.org

Dualizm absolutny zakładał, że świat został stworzony przez złego, odwiecznego boga równego chrześcijańskiemu.

pl.wikipedia.org

Dualizm własności wiąże się z problemem ciało-umysł, dotyczącym wzajemnych powiązań pomiędzy tym, co jest fizyczne a tym, co umysłowe.

pl.wikipedia.org

Dualizm substancjalny – pogląd filozoficzny postulujący istnienie odrębnych substancji cielesnej i umysłowej.

pl.wikipedia.org

Trwał dualizm władzy, a wojownicy, nie zawsze legalnie, umacniali swoje pozycje.

pl.wikipedia.org

O ile dualizm umiarkowany był do pogodzenia z doktryna chrześcijańską o tyle dualizm absolutny, jako sprzeciwiający się monoteizmowi był dla katolików nie do przyjęcia.

pl.wikipedia.org

Był zwolennikiem dualizmu, czyli traktowania prawa międzynarodowego i prawa krajowego jako odrębnych porządków prawnych.

pl.wikipedia.org