dwuznacznie [dvuznatʃɲe] НАРЕЧ.
dwuznacznie uśmiechać się:
- dwuznacznie
-
- dwuznacznie
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Tuż po premierze klip został odebrany dwuznacznie: jedni krytykowali go i zarzucali mu promowanie pedofilii, inni podziwiali i uważali za sztukę.
pl.wikipedia.org Używany był również przez osoby prywatne, czasem dyskretnie lub dwuznacznie, jako „poufny” kod nieznany ogółowi społeczeństwa.
pl.wikipedia.org Na miejscu nastolatek zaczyna zachowywać się dwuznacznie i prowokować swojego nauczyciela − w rzeczywistości skrytego geja, związanego z kobietą.
pl.wikipedia.org Mimo faktu ocalenia tylu osób stosunki w obozie opisywane są dwuznacznie.
pl.wikipedia.org Tymczasem „mistery” miałoby dwuznacznie nawiązywać do angielskiego wyrazu „mister”.
pl.wikipedia.org