Переводы „dymić“ в словаре польско » немецкий

I . dymić <‑mi> [dɨmitɕ] ГЛ. неперех.

1. dymić:

dymić (wydzielać dym) (komin, piec)

rauchen

dymić (wydzielać dym) (komin, piec)

qualmen

2. dymić:

dymić (parować) (kawa, zupa)

dampfen

II . dymić <‑mi> [dɨmitɕ] ГЛ. возвр. гл., безл.

dymi się z komina

es raucht aus dem Schornstein

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Jeśli róg wrzał i dymił, oznaczało to, że pożywienie było zatrute.

pl.wikipedia.org

Nazwa wodospadu pochodzi od tego, że czasami wiatr rozdmuchuje ją, i wówczas wygląda, jak gdyby wodospad dymił.

pl.wikipedia.org

Pomimo nazwy, jezioro zimą zamarza z wyjątkiem kilku miejsc przy brzegach, gdzie w sąsiedztwie dymią fumarole lub spływa woda z ciepłych źródeł.

pl.wikipedia.org

W okolicy miasta powstawały osady górników i drwali, dymiły mielerze produkujące węgiel drzewny.

pl.wikipedia.org

Np. po umieszczeniu w atmosferze chloru waty nasączonej terpentyną, zaczyna ona dymić i świecić, a po wyjęciu ze słoja zapala się.

pl.wikipedia.org