dysharmonia <род. ‑ii, мн.
> [dɨsxarmoɲa] СУЩ. ж.
1. dysharmonia высок.:
- dysharmonia
- Disharmonie ж.
- dysharmonia
- Missklang м.
2. dysharmonia высок. (rozdźwięk):
- dysharmonia
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Człowiek z dysharmonią ćakry podstawy miałby odczuwać zagrożenie swojego bytu, uważać świat za miejsce bardzo nieprzyjazne, zimne i niebezpieczne.
pl.wikipedia.org Chodziło mu o dostrzeganie harmonii w dysharmonii, o celne uchwycenie rzeczy trudnych i niejasnych, takie rzeczy nazywał subtelnymi, a te z natury proste i jasne- pięknymi.
pl.wikipedia.org Diagnoza w tradycyjnej medycynie chińskiej ma na celu wykrycie symptomów dysharmonii przez pomiar pulsu, badania języka, skóry i oczu, a także przez obserwowanie m.in. snu i nawyków żywieniowych osoby.
pl.wikipedia.org Powodem miało być nieoczekiwane przejście tematyki wsi, z jej wyraźnie zaznaczonymi postawami, do przestrzeni miejskiej naznaczonej polityką i intrygami, co powodowało kompozycyjną dysharmonię.
pl.wikipedia.org Powodowało to głęboką dysharmonię między świadomością narodową i klasową, sprawiało, że baza społeczna powstań narodowych, choć w różnym stopniu, pozostawała wąska i chwiejna”.
pl.wikipedia.org