Переводы „dziedzicznie“ в словаре польско » немецкий

dziedzicznie [dʑedʑitʃɲe] НАРЕЧ.

1. dziedzicznie БИОЛ.:

dziedzicznie być obciążonym

erblich

2. dziedzicznie ЮРИД.:

dziedzicznie przyznawać coś

erblich

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Testotoksykoza – schorzenie uwarunkowane dziedzicznie, polegające na jednoczesnym dojrzewaniu komórek śródmiąższowych i rozrodczych, które przebiega bez udziału gonadotropin.

pl.wikipedia.org

Zanikła też przekazywana dziedzicznie wolna własność chłopska – basztiny.

pl.wikipedia.org

Anna miała wnieść dziedzicznie starostwa: człuchowskie, drahimskie, pilskie, puckie, tucholskie, ujskie i wałeckie do czasu całkowitej wypłaty posagu, gdyby doszło do bezpotomnej śmierci księcia.

pl.wikipedia.org

Mając do dyspozycji ustawę o zapobieganiu prokreacji osób dziedzicznie chorych, narodowi socjaliści wprowadzili w 1933 roku przymusowe sterylizacje.

pl.wikipedia.org

Zacierała się też różnica między bojarami i szlachtą (dworianstwem) i powstawała klasa szlachty ziemiańskiej, posiadającej dożywotnio lub dziedzicznie majątki ziemskie.

pl.wikipedia.org

Książęta dzierżyli te majątki dziedzicznie na mocy prawa książęcego.

pl.wikipedia.org

Familia ta zamieszkuje ów dom do dziś, przejmując prawo do dzierżawy majątku dziedzicznie.

pl.wikipedia.org

Pierwszy z nich nadawał wszystkim gospodarzom posiadane przez nich grunty wyłącznie i dziedzicznie wraz z przynależnymi prawami i przywilejami.

pl.wikipedia.org

Sołtys otrzymywał dziedzicznie kilka włók ziemi wolnej od czynszu, przeważnie 10% obszaru wsi, oraz sądownictwo niższe nad ludnością.

pl.wikipedia.org

W jego skład wchodzą dożywotnio i dziedzicznie wodzowie plemion lub ich przedstawiciele (22) oraz członkowie powoływani przez króla za zgodą premiera (11).

pl.wikipedia.org