dziedziczność <род. ‑ści, мн. отсут. > [dʑedʑitʃnoɕtɕ] СУЩ. ж.
1. dziedziczność БИОЛ.:
- dziedziczność
- Vererbung ж.
2. dziedziczność ЮРИД. (przekazywalność na podstawie następstwa: tronu, urzędu):
- dziedziczność
- Erblichkeit ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Inne przykłady dziedziczności niekontrolowanej bezpośrednio przez geny stanowią cechy kulturowe i symbiogeneza.
pl.wikipedia.org Stan i potrzeby nauki o dziedziczności w psychiatrii polskiej.
pl.wikipedia.org Badał problemy dziedziczności w okulistyce i powiązania między zmianami wzroku i zmianami np. w układzie nerwowym, moczowym, pokarmowym, krążenia.
pl.wikipedia.org Twierdził on, że wiedza z zakresu dziedziczności pozwala określić na podstawie fotografii, czy dana osoba miała żydowskich przodków.
pl.wikipedia.org Często władze przechwytywały jednostki, usiłujące zapewnić sobie dziedziczność (signoria).
pl.wikipedia.org