dzikość <род. ‑ści, мн. отсут.
> [dʑikoɕtɕ] СУЩ. ж.
1. dzikość (stan pierwotny: okolicy):
- dzikość
- Wildheit ж.
2. dzikość (srogi charakter: człowieka):
- dzikość
- Rohheit ж.
- dzikość
- Grausamkeit ж.
3. dzikość (stronienie od towarzystwa):
- dzikość
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Istnieje łącznie 12 „kotrybutów” takich jak wzór, kształt pyszczka, kolor futra, kształt oczu oraz kilka odnoszących się do zachowań – dzikość, prestiż i sekrety.
pl.wikipedia.org Tutejsze lasy, łąki, strumienie i wzgórza posiadają naturalny urok dzikości.
pl.wikipedia.org Rzymianie określali tak przedstawicieli wszystkich ludów, które nie należały do grecko-rzymskiej cywilizacji, które miały cechować się dzikością i brakiem kultury.
pl.wikipedia.org W tym ujęciu kultura to również uporządkowany zbiór elementów, które podlegają rozwojowi w czasie od „stanu dzikości” do „cywilizacji wyższej”.
pl.wikipedia.org Liryka tego autora koncentruje się na wewnętrznych konfliktach w psychice człowieka: pomiędzy dzikością a cywilizacją, odwagą i pewnością siebie a słabościami charakteru.
pl.wikipedia.org