Переводы „elew“ в словаре польско » немецкий

elew <род. ‑a, мн. ‑owie [lub ‑i]> [elef] СУЩ. м.

1. elew ВОЕН. (uczeń szkoły wojskowej):

elew

Kadett м.

elew

Zögling м.

elewowie ze szkoły podchorążych

Kadetten м. мн. der Offizieranwärterschule

2. elew przest (wychowanek):

elew

Eleve(Elevin) м. (ж.) przest

elew słynnego malarza

der Eleve eines bekannten Malers przest

Примеры со словом elew

elew słynnego malarza

der Eleve eines bekannten Malers przest

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Bader również brał w tym udział, a na egzaminie otrzymał 19 lokatę na 21 elewów, groziło mu nawet wydalenie.

pl.wikipedia.org

Stan osobowy pułku na 22 września 1944 wynosił: oficerów – 49 (etat 70), podoficerów – 166 (etat 146), elewi – 487 (etat 216), szeregowi – 1583 (etat 955).

pl.wikipedia.org

Od około 1866 był elewem budowniczym w urzędzie powiatu przemyślańskiego.

pl.wikipedia.org

Już wkrótce potem prowadził wykłady w szkole, w której studiowało 134 elewów.

pl.wikipedia.org

W 1947 roku rozformowano grupę manewrową oddziału, a w jej miejsce powołano szkołę podoficerską o etacie 34 oficerów i podoficerów oraz 140 elewów.

pl.wikipedia.org

Podczas wojny 1914-1918 rutynowo nadawany oficerom podchorążym (elewom).

pl.wikipedia.org

Uczestniczyć w nim mogli żołnierze służby zasadniczej, elewi, kadeci, podchorążowie oraz żołnierze zawodowi w przypadku, gdy byli członkami drużyn.

pl.wikipedia.org

W marynarce w latach 1792-1816 i od 1848 odnoszono go do uczniów (elewów) szkół oficerskich.

pl.wikipedia.org