elokwentny [elokfentnɨ] ПРИЛ.
1. elokwentny высок. (posługujący się bogatym słownictwem):
2. elokwentny ирон. (gadatliwy):
- elokwentny
- geschwätzig уничиж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wywodzi się ze złożenia słów eu - „dobrze” i lalein - „mówić”, oznaczającego „dobrze mówiąca” lub „elokwentna”.
pl.wikipedia.org Jest bardzo elokwentny i inteligentny.
pl.wikipedia.org Mówił o sobie – „nie jestem elokwentny”, „nie potrafię mówić dłużej niż dziesięć minut”, „jestem za słabo wyedukowany”.
pl.wikipedia.org Wkrótce dał się poznać jako zdolny profesor teologii i elokwentny kaznodzieja.
pl.wikipedia.org W tradycji zakonnej zapamiętany został jako wyjątkowo zdolny i elokwentny kaznodzieja oraz inkwizytor.
pl.wikipedia.org