Переводы „emir“ в словаре польско » немецкий

emir <род. ‑a, мн. ‑owie> [emir] СУЩ. м.

emir

Emir м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Wymownym świadectwem jego pozycji był fakt, że jako pierwszy wielki emir (amir kabir) wybił monety zawierające jego emblemat (rank), co było zwyczajem sułtanów obejmujących tron.

pl.wikipedia.org

Działo się to w trakcie wewnętrznych waśni między frakcjami potężnych emirów, na których musiał opierać swą władzę sułtan.

pl.wikipedia.org

Wprowadził też zasadniczą zmianę w administracji, przekazując kontrolę nad nią mameluckim emirom "i tak ustanowiona struktura zachowała się aż do schyłku sułtanatu mameluków".

pl.wikipedia.org

Ten wzór sukcesji wiąże się z faktem, że sułtani czerkiescy mianowali emirami mameluckich weteranów, nie zaś świeżo zrekrutowanych członków własnych gwardii (dżulban).

pl.wikipedia.org