Переводы „erupcja“ в словаре польско » немецкий

erupcja <род. ‑ji, мн. ‑je> [eruptsja] СУЩ. ж.

1. erupcja ГЕО.:

erupcja

Eruption ж.

2. erupcja перенос. talentu, uczucia:

erupcja

Ausbruch м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Większość geologów podejrzewa obsunięcie się ziemi, inni uważają, że przyczyną była mała wulkaniczna erupcja, która wystąpiła na dnie jeziora.

pl.wikipedia.org

Erupcja prawdopodobnie rozpoczęła się kilka dni przed 14 listopada.

pl.wikipedia.org

Wulkan jest aktywny – ostatnia erupcja miała miejsce w 1917 r..

pl.wikipedia.org

Innym wyjaśnieniem tego zjawiska może być intensywny wulkanizm, erupcje mogą tworzyć obserwowane chmury pyłu.

pl.wikipedia.org

Ostatnia erupcja wulkanu miała miejsce pomiędzy latami 1835 a 1850.

pl.wikipedia.org

Ostatnia większa erupcja miała miejsce w 1968, kiedy wulkan wybuchł gwałtownie po 400 latach uśpienia.

pl.wikipedia.org

Dalsza erupcja przebiegała z jednego szerokiego komina wzdłuż szczeliny, a wyspa zaczęła przybierać kształt zbliżony do owalu.

pl.wikipedia.org

Niebo zasnute jest czarnym dymem i popiołami z licznych erupcji wulkanicznych.

pl.wikipedia.org

Wznosi się na wysokość 769 m n.p.m.; data ostatniej erupcji nie jest znana.

pl.wikipedia.org

Powstała na skutek podmorskiej erupcji wulkanicznej, która rozpoczęła się na głębokości 130 metrów i wyłoniła się na powierzchnię 14 listopada 1963.

pl.wikipedia.org