fonetyka <род. ‑ki, мн. отсут. > [fonetɨka] СУЩ. ж. ЛИНГВ.
1. fonetyka (dział językoznawstwa):
- fonetyka
- Phonetik ж.
2. fonetyka (wymowa):
- fonetyka
- Aussprache ж.
- fonetyka
- Artikulation ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Celem było opracowanie metody nauczania fonetyki w oderwaniu od konkretnego języka.
pl.wikipedia.org Główne podobieństwo między zachodnią i wschodnią grupą języków północnokaukaskich widać w fonetyce – języki należące do obu rodzin są wysoce spółgłoskowe.
pl.wikipedia.org Badał związek między akustyką fizyczną, inżynierią komunikacyjną i tradycyjną komunikacją werbalną, tj. fonetyką zorientowaną bardziej językowo i fizjologicznie.
pl.wikipedia.org Difon (dwugłoska) to w fonetyce przejście pomiędzy sąsiadującymi głoskami, zwykle używane w odniesieniu do nagrania takiego przejścia.
pl.wikipedia.org W 1976 roku obronił doktorat z językoznawstwa i fonetyki.
pl.wikipedia.org