głównodowodzący (-ca) <род. ‑cego, мн. ‑cy> [gwuvnodovodzontsɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг.
- głównodowodzący (-ca)
-
- głównodowodzący (-ca)
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try using a different entry.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Tuż przed śmiercią mianowała jeszcze dwóch następnych krewnych na najwyższe stanowiska w administracji: kanclerza i głównodowodzącego armii.
pl.wikipedia.org Z tego powodu został mianowany głównodowodzącym egipskiej armii.
pl.wikipedia.org W 1676 r. uzyskał buławę wielką koronną stając się formalnie głównodowodzącym wojsk koronnych, nie był jednak wybitnym wodzem i niknął w cieniu nowego króla.
pl.wikipedia.org Głównodowodzący popełnił jednak błąd zakładając, że jest ono niemożliwe do sforsowania i rozmieścił na szczycie szczupłe siły w postaci zaledwie 3 kompanii strzelców.
pl.wikipedia.org Poważnym mankamentem sił republikańskich było dowodzenie – bowiem głównodowodzący większości sił nie mieli żadnego przeszkolenia wojskowego i mieli bardzo mierne talenty dowódcze.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- głowonóg
- głowotułów
- głowowy
- głód
- głóg
- głównodowodzący
- główny
- główszczyzna
- głucha
- głuchawy
- głuchnąć