głupota <род. ‑ty, мн. ‑ty> [gwupota] СУЩ. ж.
2. głupota обыч. мн. разг. (bzdury):
- głupota
- Dummheiten ж. мн.
- głupota
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Ciężar chłopskiego losu jest przedstawiany często jako wynikający z ich własnej głupoty, lęku, zawiści i bezrozumnej religijności.
pl.wikipedia.org Spośród wielu rzeczy złych, które cechują człowieka, do przedstawienia w sztuce wybrano głupotę.
pl.wikipedia.org Siedem głów smoka odnosił do siedmiu grzechów głównych: nieopanowanie, rozpusta, tchórzostwo, słabość, niewiara, głupota, oraz wszystko to, co przynosi korzyść złu.
pl.wikipedia.org Jednak już po pierwszej rozmowie zniechęcała ich do siebie swoją głupotą.
pl.wikipedia.org Pierwszego dnia uzasadniał, że sprawiedliwość dowodzi mądrości, a następnego wywodził, że jest ona świadectwem głupoty.
pl.wikipedia.org