geniusz <род. ‑a, мн. ‑e, род. мн. ‑ów [lub ‑y]> [geɲuʃ] СУЩ. м.
2. geniusz мн. отсут. (talent, zdolności):
- geniusz
- Genie ср.
- geniusz
-
3. geniusz ЛИТ. (bóstwo opiekuńcze):
- geniusz
- Genius м.
- geniusz
- Schutzgeist м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Po głosowaniu była chwalona przez media z obu stron politycznego spektrum, przez media liberalne za uchwalenie ustawy, a przez media konserwatywne za polityczny geniusz.
pl.wikipedia.org Jest gorącym zwolennikiem twierdzenia "geniuszy się tworzy, nie rodzi" (ang. geniuses are made, not born).
pl.wikipedia.org Prawdziwa filozofia rodzi mężów wielkich duchem, czyli geniuszy.
pl.wikipedia.org Co 2 geniuszowi wkładają koronę na głowę, kiedy wojownicy z prawej strony gotowi do walki stoją.
pl.wikipedia.org Geniuszowi chrześcijaństwa zaszkodził właśnie oratorski styl, jak i słabość dowodowa sporych partii dzieła.
pl.wikipedia.org