Переводы „glej“ в словаре польско » немецкий

glej <род. ‑u, мн. отсут. > [glej] СУЩ. м.

1. glej АНАТ.:

glej

Glia ж.

glej

Gliagewebe ср.

2. glej ГЕО.:

glej

Gley м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

O zmianach gleju mózgowego w durze plamistym.

pl.wikipedia.org

Klazmatodendroza (łac. clasmatodendrosis) – typ zwyrodnienia komórek gleju astrocytarnego, pojawiający się w dysfunkcji bariery krew-mózg.

pl.wikipedia.org

Oligodendrocyty – komórki gleju formujące osłonki mielinowe w centralnym układzie nerwowym.

pl.wikipedia.org

Komórki glejowe lub glej (gr. glia = klej; ang. glial cells), stanowią obok komórek nerwowych drugi składnik tkanki nerwowej.

pl.wikipedia.org

Opona miękka wnika we wszystkie zagłębienia, szczeliny i bruzdy w mózgowiu i jest ściśle połączona z błoną graniczną zewnętrzną gleju.

pl.wikipedia.org

Nerw wzrokowy nie ma swoistych cech nerwu obwodowego – zasadniczo jest pęczkiem istoty białej mózgowia (towarzyszą mu bowiem komórki i włókna gleju, pozbawiony jest natomiast neurolemy).

pl.wikipedia.org

Glejoza (ang. gliosis) – nienowotworowy przerost i rozrost gleju gwiaździstego (astrogleju, astrocytów), będący nieswoistą reakcją astrocytów, spotykaną w wielu różnych chorobach ośrodkowego układu nerwowego.

pl.wikipedia.org

Skąpodrzewiak (łac. oligodendroglioma) – nowotwór złośliwy ośrodkowego układu nerwowego wywodzący się z komórek gleju skąpowypustkowego (oligodendrocytów).

pl.wikipedia.org