grot <род. ‑u, мн. ‑y> [grot] СУЩ. м.
1. grot (ostre zakończenie):
- grot kopii, strzały, włóczni
- Spitze ж.
2. grot МОР. (żagiel):
- grot
- Großsegel ср.
3. grot ТЕХН. (dłuto):
- grot
- Spitzeisen ср.
- grot
- Meißel м.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try using a different entry.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zachowany grot włóczni ma wymiary 50,8 cm długości i 7,9 cm szerokości.
pl.wikipedia.org Wymowa stralsundzkiego herbu wskazuje na pochodzenie nazwy miasta: słowo stral oznaczało w językach słowiańskich strzałę lub grot.
pl.wikipedia.org Grota ta została odkryta jako pierwsza w 1947 roku.
pl.wikipedia.org W przypadku, gdy jednostka żegluje kursem fordewind lub fałszywy baksztag, nawietrzna strona jest przeciwna do tej, po której niesiony jest grot.
pl.wikipedia.org Angon miał niewielki grot z zadziorami osadzony na żelaznym trzpieniu, z tuleją.
pl.wikipedia.org