Переводы „harmonijka“ в словаре польско » немецкий

harmonijka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [xarmoɲijka] СУЩ. ж.

1. harmonijka МУЗ.:

harmonijka ustna

Mundharmonika ж.

2. harmonijka (kształt):

zwinięty w harmonijkę

harmonikaartig gefaltet

Примеры со словом harmonijka

harmonijka ustna

Mundharmonika ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Harmonijka ustna – instrument muzyczny z grupy idiofonów języczkowych.

pl.wikipedia.org

Zespół sięga po szeroki zakres instrumentów, reprezentowanych przez szeroką i rozbudowaną sekcję dętą, gitary klasyczne, elektryczne i basowe, instrumenty klawiszowe, harmonijkę oraz instrumenty perkusyjne.

pl.wikipedia.org

Zbliżony budową i barwą dźwięku do harmonijki ustnej.

pl.wikipedia.org

Od strony muzycznej jego piosenki mają prostą budowę, wykonywane są przy akompaniamencie gitary i czasami harmonijki ustnej.

pl.wikipedia.org

Początkowo do wykonania partii harmonijki zatrudniono inną osobę, lecz jej styl grania nie przypadł do gustu muzykom i producentom.

pl.wikipedia.org

Hormon posiada strukturę β-harmonijki i zawiera w swojej budowie aż 4 mostki dwusiarczkowe.

pl.wikipedia.org

Jest również muzykiem śpiewającym i grającym na takich instrumentach jak: skrzypce, gitara, harmonijka ustna i instrumenty klawiszowe.

pl.wikipedia.org

Przedsiębiorstwo wytwarza również mirlitony, flety, gitary i gitary basowe, wraz z milionem harmonijek ustnych rocznie.

pl.wikipedia.org

Potrafi grać także na perkusji, keyboardzie, flecie oraz na harmonijce.

pl.wikipedia.org

Struktura trzeciorzędowa podjednostki zawiera 8 alfa-helis na zewnątrz enzymu i 8 harmonijek beta, które tworzą „beczułkę” wewnątrz enzymu.

pl.wikipedia.org