Переводы „hukać“ в словаре польско » немецкий

I . hukać <huka> [xukatɕ], huknąć [xuknoɲtɕ] св. ГЛ. неперех.

1. hukać (strofować):

huknąć na kogoś

jdn anbrüllen [o. anfahren] разг.

2. hukać обыч. св. (uderzyć mocno):

hukać

schlagen

hukać

hauen

huknąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen [o. hauen]

3. hukać обыч. нсв.:

hukać (wydawać dźwięk) (sowa)

rufen

II . hukać <huka> [xukatɕ], huknąć [xuknoɲtɕ] св. ГЛ. возвр. гл. только св. разг. (uderzyć)

hukać

knallen разг.

huknąć się w głowę

sich дат. den Kopf stoßen

huknąć się w głowę

sich вин. am Kopf stoßen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Hukanie, hukać się – jeden z zewnętrznych objawów rui u lochy polega na specjalnego rodzaju chrząkaniu, o innym niż zwykle zmienionym dźwięku.

pl.wikipedia.org