Переводы „iloczynu“ в словаре польско » немецкий

iloczyn <род. ‑u, мн. ‑y> [ilotʃɨn] СУЩ. м. МАТЕМ.

iloczyn

Produkt ср.

iloczas <род. ‑u, мн. ‑y> [ilotʃas] СУЩ. м. ЛИНГВ.

iloczas

Quantität ж.

iloczas

Länge ж.

spoczynek <род. ‑nku, мн. отсут. > [spotʃɨnek] СУЩ. м.

1. spoczynek (odpoczynek, brak ruchu):

spoczynek

Ruhe ж.

spoczynek

Rast ж.

odprowadzić kogoś na wieczny spoczynek

jdm die letzte Ehre erweisen высок.

odprowadzić kogoś na wieczny spoczynek

jdn auf seinem letzten Gang begleiten высок.

2. spoczynek (emerytura):

kapitan w stanie spoczynku

Kapitän м. im Ruhestand

przejść w stan spoczynku

in den Ruhestand treten

przejść w stan spoczynku

sich вин. zur Ruhe setzen

zostać przeniesionym w stan spoczynku

in den Ruhestand versetzt werden

3. spoczynek (sen):

spoczynek

Schlaf м.

udać się na spoczynek

sich вин. zur Ruhe begeben высок.

udać się na spoczynek

zu [o. ins] Bett gehen

4. spoczynek ФИЗ.:

spoczynek

Ruhe ж.

spoczynek

Ruhezustand м.

iloczasowy [ilotʃasovɨ] ПРИЛ. ЛИНГВ.

iloczasowy

Längen-

iloczasowy

Dehnungs-

akcent iloczasowy

Dehnungsakzent м.

I . poczynać <‑na; св. począć> [potʃɨnatɕ] ГЛ. перех.

1. poczynać только св. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht ср. fing traurig an

2. poczynać только св. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; св. począć> [potʃɨnatɕ] ГЛ. неперех. высок. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang м. begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; св. począć> [potʃɨnatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. poczynać (zaczynać się):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

po południu poczęło się wypogadzać

nachmittags begann es sich aufzuheitern

2. poczynać только св. (powstać):

poczynać

entstehen

utwór począł się w jego głowie

das Stück ср. entstand in seinem Kopf

3. poczynać только св. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen werden

poczynać

gezeugt werden

dziecko poczęło się we wrześniu

das Kind ср. wurde im September gezeugt

poczynić [potʃɨɲitɕ]

poczynić св. od czynić

Смотри также czynić

I . czynić <‑ni; св. u‑> [tʃɨɲitɕ] ГЛ. перех. (wykonywać)

czynić

tun

czynić

machen

II . czynić <‑ni; св. u‑> [tʃɨɲitɕ] ГЛ. неперех. (dokonywać)

czynić cuda

Wunder vollbringen

czynić postępy

Fortschritte machen

czynić starania [lub zabiegi], żeby

Anstrengungen unternehmen, um ...

czynić ustępstwa

Zugeständnisse [o. Konzessionen высок. ] machen

czynić komuś wstręty

jdm Schwierigkeiten [o. Scherereien разг. ] machen

czynić wszystko, co możliwe

alles tun, was möglich ist

czynić zadość czemuś

etw дат. Genüge tun [o. Tribut zollen высок. ]

rękoczyn <род. ‑u, мн. ‑y> [reŋkotʃɨn] СУЩ. м. АДМИН.

rękoczyn

Handgreiflichkeit ж.

doszło między nimi do rękoczynów

es kam zwischen ihnen zu Handgreiflichkeiten

iloletni [iloletɲi] ПРИЛ.

iloletni

wie alt

iloletni jest ten kościół?

wie alt ist diese Kirche ж. ?