Переводы „imienniczka“ в словаре польско » немецкий

imienniczka [imjeɲɲitʃka] СУЩ. ж.

imienniczka → imiennik

Смотри также imiennik

imiennik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [imjeɲɲik] СУЩ. м. (ж.)

imiennik (-iczka)

Namensvetter(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Jej imienniczka miała różowe futerko i jasnoróżowy pyszczek.

pl.wikipedia.org

Jej płocka imienniczka chyba obawiała się kolejnej porażki, ale przez to debiut w tak prestiżowej imprezie przeszedł jej koło nosa.

pl.wikipedia.org

UKS istniał niemal tak samo długo, jak jego wcześniejsza imienniczka.

pl.wikipedia.org