Переводы „imperatiwus“ в словаре польско » немецкий

imperativus <род. ‑vu, мн. ‑vy> [imperativus] СУЩ. м., imperatiwus [imperativus] СУЩ. м. <род. ‑wu, мн. ‑wy> ЛИНГВ.

imperativus

Imperativ м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Pewne czasowniki (scio, memini) mają jednak wyłącznie formy imperatiwu futuri (scito, scitote, memento, mementote).

pl.wikipedia.org

Czasownik sum, esse ma formy imperatiwu praesentis i futuri, jednak imperativus futuri używany jest częściej.

pl.wikipedia.org