instrument <род. ‑u, мн. ‑y> [iw̃strument] СУЩ. м.
1. instrument (przyrząd):
2. instrument перенос. (środek służący realizacji celu):
- instrument
- Instrument ср. высок.
- instrument
- Mittel ср.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- instrument klawesynowy
- instrument piszczałkowy
- instrument strunowy
- Saiteninstrument ср.
- instrument muzyczny
- Musikinstrument ср.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Część instrumentów otrzymuje jedynie strój fabryczny, bez możliwości późniejszego przestrojenia.
pl.wikipedia.org Zniszczeniu lub uszkodzeniu uległy także pokoje mieszkalne, pomieszczenia, w których odbywają się zajęcia dydaktyczne oraz znajdujące się tam instrumenty muzyczne.
pl.wikipedia.org Nazwa pochodzi od angielskiego słowa to stride - maszerować, kroczyć w odniesieniu do ruchów lewej ręki pianisty na klawiaturze instrumentu.
pl.wikipedia.org Klasyczna odmiana lutni renesansowej posiada 6 chórów, choć zdarzają się instrumenty 7- i 8-chórowe.
pl.wikipedia.org Zebrał informacje na temat istniejących w przeszłości instrumentów pasterskich (np. słomcok, rzemycek, burkoc, fujarki różnych odmian).
pl.wikipedia.org