jubiler <род. ‑a, мн. ‑erzy> [jubiler] СУЩ. м.
1. jubiler (rzemieślnik lub sprzedawca wyrobów złotniczych):
- jubiler
- Juwelier м.
2. jubiler sing разг. (sklep):
- jubiler
- Juweliergeschäft ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wykonywane w pracowni nadwornego jubilera na zamówienie cara jako prezent wielkanocny.
pl.wikipedia.org W pierwszej połowie lat 80. zerwał ze sceną muzyczną i został jubilerem.
pl.wikipedia.org Udaje się do królowej i twierdzi, że oddała naszyjnik kardynałowi, a on dał jej dokumenty, które przekazała jubilerom.
pl.wikipedia.org Północna i najmniejsza wyspa wzięła swoją nazwę od francuskiego słowa bijoutier – jubiler.
pl.wikipedia.org Na przykład pokonuje opryszków, którzy napadli na jubilera, lecz tylko dlatego, że chciała mieć jeden z klejnotów – resztę zwróciła.
pl.wikipedia.org