Переводы „kłobuk“ в словаре польско » немецкий

kłobuk <род. ‑a, мн. ‑i> [kwobuk] СУЩ. м.

1. kłobuk (kapelusz góralski):

kłobuk

Goralenhut м.

kłobuk

Kalpak м.

kłobuk

Kolpak м.

2. kłobuk РЕЛИГ. (nakrycie głowy duchownych greckokatolickich):

kłobuk

Kamilavkion ср.

kłobuk

Kamelaukion ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Na obrazach artystki widoczne są różne mityczne stwory, jak duszki, wróżbiarki, dusiołki, kłobuki, czarcichy, czortki, bubuki czy plunki, a także ludzie ubrani w ludowe stroje.

pl.wikipedia.org

Kłobuk, kołbuk – w wierzeniach słowiańskich demon opiekujący się dobytkiem i ogniskiem domowym.

pl.wikipedia.org

Od 1886 był arcybiskupem, od 1898 posiadał prawo noszenia na kłobuku brylantowego krzyża.

pl.wikipedia.org

Większość z nich skłania się ku szukaniu jej źródła w słowie kłobuk.

pl.wikipedia.org

W czasie ceremonii władca podkreślił niższą pozycję władzy cerkiewnej względem carskiej, odmawiając pocałowania jego ręki i kłobuka, co zgodnie z tradycją powinien był uczynić.

pl.wikipedia.org

Mnisi noszą skufię (bez zasłony) w sytuacjach nieoficjalnych, natomiast kłobuk, kukol, kamiławka zarezerwowane są dla czynności oficjalnych i liturgicznych.

pl.wikipedia.org

W okresie międzywojennym kłobuki (kapelusze podhalańskie) były częścią munduru reprezentacyjnego oddziałów polskiej piechoty górskiej.

pl.wikipedia.org

Herb używany do 2010 r. przedstawiał również kłobuk.

pl.wikipedia.org

W tym samym roku otrzymał prawo noszenia brylantowego krzyża na kłobuku.

pl.wikipedia.org

Charakterystycznym elementem umundurowania żołnierzy tej jednostki są długie peleryny i kłobuki.

pl.wikipedia.org