Переводы „kańczug“ в словаре польско » немецкий

kańczug <род. ‑a, мн. ‑i> [kaj̃tʃuk] СУЩ. м. высок.

1. kańczug (bicz):

kańczug

Kantschu м. высок.

wychłostać kogoś kańczugiem

jdn mit einem Kantschu auspeitschen

2. kańczug (uderzenie):

kańczug

Kantschuhieb м. высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Słudzy łapali dzieci i bili je kańczugami oraz wypytywali, czy były grzeczne i czy potrafią odmówić pacierz.

pl.wikipedia.org

Posłuszeństwo wymuszali nieustannym biciem kańczugami w gołe ciało.

pl.wikipedia.org

Zwany także kańczugiem i harapem.

pl.wikipedia.org