Переводы „karabinek“ в словаре польско » немецкий

karabinek <род. ‑nka [lub ‑nku], мн. ‑nki> [karabinek] СУЩ. м.

1. karabinek (broń):

karabinek

Karabiner м.

karabinek sportowy

Sportgewehr ср.

2. karabinek ТЕХН.:

karabinek

Karabiner[haken] м.

Примеры со словом karabinek

karabinek sportowy

Sportgewehr ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

MKb 42 były pierwszymi na świecie karabinkami automatycznymi zasilanymi amunicją pośrednią.

pl.wikipedia.org

Subkarabinki pojawiły się w wyniku poszukiwania broni o wymiarach zbliżonych do pistoletów maszynowych, ale zasilanych amunicją pośrednią i będących skróconymi odmianami karabinków automatycznych.

pl.wikipedia.org

Wycofane z uzbrojenia amerykańskich sił zbrojnych karabinki, były obiektem szerokiego eksportu.

pl.wikipedia.org

Na uzbrojeniu posiadał 2 ckm, 2 rkm, 73 karabinki, 76 szabel.

pl.wikipedia.org

Zastrzelił przy użyciu karabinka sześć osób wewnątrz centrum handlowego i ranił siedemnaście innych osób.

pl.wikipedia.org

Karabinek działa na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w ściance lufy.

pl.wikipedia.org

W 1884 wycofano wszystkie lance uzbrajając ułanów w karabinki kawaleryjskie.

pl.wikipedia.org

Często karabinki wywodziły się konstrukcyjnie z karabinów, powstawały m.in. przez skrócenie lufy i zastosowanie lżejszych łóż.

pl.wikipedia.org

Dysponuje karabinem precyzyjnym (zazwyczaj samopowtarzalnym) lub karabinkiem automatycznym zaopatrzonym w celownik optyczny o powiększeniu 4-6x.

pl.wikipedia.org

Posiadał 83 konie, 77 karabinków, 82 szable i 7 pistoletów.

pl.wikipedia.org