karabinek <род. ‑nka [lub ‑nku], мн. ‑nki> [karabinek] СУЩ. м.
1. karabinek (broń):
- karabinek
- Karabiner м.
- karabinek sportowy
- Sportgewehr ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- karabinek sportowy
- Sportgewehr ср.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
MKb 42 były pierwszymi na świecie karabinkami automatycznymi zasilanymi amunicją pośrednią.
pl.wikipedia.org Subkarabinki pojawiły się w wyniku poszukiwania broni o wymiarach zbliżonych do pistoletów maszynowych, ale zasilanych amunicją pośrednią i będących skróconymi odmianami karabinków automatycznych.
pl.wikipedia.org Wycofane z uzbrojenia amerykańskich sił zbrojnych karabinki, były obiektem szerokiego eksportu.
pl.wikipedia.org Na uzbrojeniu posiadał 2 ckm, 2 rkm, 73 karabinki, 76 szabel.
pl.wikipedia.org Zastrzelił przy użyciu karabinka sześć osób wewnątrz centrum handlowego i ranił siedemnaście innych osób.
pl.wikipedia.org