klacz <род. ‑y, мн. ‑e> [klatʃ] СУЩ. ж. ЗООЛ.
- klacz
- Stute ж.
- klacz hodowlana
- Zuchtstute ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wirus przenosi się drogą kropelkową oraz podczas krycia, zarówno z klaczy na ogiera jak i z ogiera na klacz.
pl.wikipedia.org Z połączenia ogiera konia domowego z klaczą osła powstaje osłomuł.
pl.wikipedia.org Wysokość w kłębie: 155 cm (klacz) – 168 cm (ogier).
pl.wikipedia.org Przełomowym moment w dziejach stadniny był zakup w 1912 roku ogiera czystej krwi arabskiej, który dał stadu 18 koni i 12 klaczy.
pl.wikipedia.org W grudniu 1973 jego nasienie wykazywało pewne oznaki niedojrzałości, więc jeszcze w tym samym miesiącu pokryto nim trzy klacze innej rasy, by sprawdzić jego płodność.
pl.wikipedia.org