kloc <род. ‑a, мн. ‑e> [klots] СУЩ. м.
2. kloc перенос., уничиж. (osoba niezgrabna):
- kloc
-
- kloc
-
3. kloc обыч. мн. перенос. разг. (gruba noga):
- kloc
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Kloc – odmiana szachów rozgrywana na dwóch szachownicach przez dwie dwuosobowe drużyny.
pl.wikipedia.org W języku kirgiskim balvan to siłacz lub bohater zaś w perskim pahlevān oznacza bojownika, bohatera, ale także słup na jego cześć, kloc, bryłę lub głupca.
pl.wikipedia.org Składała się tylko z drewnianego kloca, do którego przymocowana była lufa moździerzowa, na spodzie kloca znajdował się długi szpikulec do wbicia w ziemię.
pl.wikipedia.org Wykonany został w 1676 roku z jednego kloca drzewa dębowego, w środku znajduje się mosiężna trumienka ze szczątkami księżnej.
pl.wikipedia.org W kloca gra się na czas, z reguły krótki.
pl.wikipedia.org