kluczyć <‑czy; прош. вр. klucz> [klutʃɨtɕ] ГЛ. неперех.
2. kluczyć:
3. kluczyć (szukać właściwej drogi):
- kluczyć
-
2. kluczyć перенос. (lawirować):
- kluczyć
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Brygada jednak kontynuowała marsz, klucząc między wojskami austriackimi i bolszewickimi.
pl.wikipedia.org Klucząc po trasie oznaczonej biało-niebieską farbą można podziwiać uroki kompleksu leśnego, słuchać śpiewu ptaków, które upodobały sobie dość rzadką w tutejszym krajobrazie dąbrowę świetlistą.
pl.wikipedia.org Dopiero gdy zagrożenie staje się bezpośrednie, wznosi się w powietrze i klucząc znika między gałęziami.
pl.wikipedia.org Niektóre z odciętych oddziałów przez wiele dni jeszcze kluczyły po lasach unikając rozbicia przez nieprzyjaciela.
pl.wikipedia.org Latano lotem niskim, najkrótszą trasą, klucząc między naturalnymi przeszkodami terenowymi.
pl.wikipedia.org