koczownik <род. ‑a, мн. ‑icy> [kotʃovɲik] СУЩ. м.
- koczownik
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Większość mieszkańców stanowili koczownicy, natomiast osiadłych rolników było niewielu.
pl.wikipedia.org Pożywienie koczowników składało się w zdecydowanej większości z mięsa reniferów.
pl.wikipedia.org Warownia ta miała chronić rubieże kraju przed atakami koczowników.
pl.wikipedia.org Sporym sukcesem było zmuszenie koczowników do zaprzestania sezonowych wypraw łupieżczych na jego ziemie.
pl.wikipedia.org Korzystając z okresu spokoju i wzmocnienia państwa postanowił on usunąć z kraju uciążliwych koczowników marynidzkich.
pl.wikipedia.org