польско » немецкий

kolon1 <род. ‑u, мн. ‑y> [kolon] СУЩ. м.

kolon ЛИТ., ЛИНГВ. (człon intonacyjny zdania wieloczłonowego)
Kolon ср.
kolon ЛИТ., ЛИНГВ. (człon intonacyjny zdania wieloczłonowego)

kolon2 <род. ‑a, мн. ‑i> [kolon] СУЩ. м.

1. kolon (drobny rolnik w Ameryce Łacińskiej):

kolon
kolon
Campesino м.

2. kolon ИСТ. (chłop uzależniony):

kolon
Kolone м.

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski