Переводы „kolonizator“ в словаре польско » немецкий

kolonizator <род. ‑a, мн. ‑orzy> [koloɲizator] СУЩ. м. ПОЛИТ.

kolonizator

Kolonisator(in) м. (ж.)

kolonizator

Kolonialherr м.

rządy kolonizatora

Kolonialherrschaft ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Capoeira była szczególnie popularna w tzw. quilombos, osadach zakładanych przez zbiegłych niewolników, którzy często zmuszeni byli stawiać opór kolonizatorom i bandom.

pl.wikipedia.org

Charakterystycznymi drzewami poza palmami są araukarie, a poza nimi paprocie i wiele gatunków sprowadzonych przez kolonizatorów.

pl.wikipedia.org

Często w tych siedliskach są pierwszymi kolonizatorami wśród podstawczaków.

pl.wikipedia.org

Obecnie oznacza człowieka będącego pomocnikiem obcych, zaborców kraju, kolonizatorów.

pl.wikipedia.org

Często powstają na bazie języków kolonizatorów (np. angielski, portugalski, hiszpański, francuski, rosyjski) bądź języków rozpowszechnionych na dużym obszarze (arabski, suahili czy zulu).

pl.wikipedia.org

Rukwiel mogła należeć do jednych z pierwszych kolonizatorów brzegów morskich podczas ustępowania zlodowaceń.

pl.wikipedia.org

Okrucieństwo i siła kolonizatorów były jednak powodem, dla którego zyskali sobie oni szacunek wśród tubylców.

pl.wikipedia.org

Maroons osiedlili się w górach i wkrótce rozpoczęli walkę z nowymi kolonizatorami.

pl.wikipedia.org

W wyniku brutalności kolonizatorów śmierć poniosło przeszło 10 milionów ludzi.

pl.wikipedia.org

Kolonizatorzy zajmowali się głównie uprawą roli i hodowlą bydła.

pl.wikipedia.org