komornictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [komorɲitstfo] СУЩ. ср. ИСТ.
1. komornictwo (urząd komorny):
- komornictwo
-
2. komornictwo (teren podległy komornikowi):
- komornictwo
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wieś wzmiankowana w dokumentach już w 1435 r., podlegała pod komornictwo ryńskie (później starostwo ryńskie).
pl.wikipedia.org Straduny były ówcześnie siedzibą komornictwa (odpowiednika dzisiejszego powiatu).
pl.wikipedia.org Komornictwo w czasach krzyżackich mieściło się w sąsiedniej Łukcie, ale w tej miejscowości nigdy nie wybudowano zamku.
pl.wikipedia.org Dokument lokacyjny pochodzi z dnia 15 lipca 1347 roku i był jednym z pierwszych, jakie wystawiła kapituła warmińska w komornictwie olsztyńskim.
pl.wikipedia.org Trzy komornictwa znajdowały się pod zarządem kapituły warmińskiej, a pozostałe w gestii biskupów warmińskich.
pl.wikipedia.org