Переводы „komornik“ в словаре польско » немецкий

komornik <род. ‑a, мн. ‑icy> [komorɲik] СУЩ. м. ЮРИД.

komornik sądowy

Gerichtsvollzieher(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W 1581 miasto płaciło podwójny szos 12 zł 24 gr oraz pobór od 47 rzemieślników, 6 przekupniów, 12 komorników, 4 piekarzy, 5 wędrownych sprzedawców soli.

pl.wikipedia.org

We wsi istniał folwark, 6 i 1/2 łanów kmiecych oraz 6 zagród, zamieszkałych przez 2 komorników.

pl.wikipedia.org

Pełnił urząd komornika poznańskiego w 1727 roku, następnie podstolego wschowskiego 1736 i podsędka ziemskiego poznańskiego (1740-1742).

pl.wikipedia.org

Aplikant komorniczy po upływie roku od dnia rozpoczęcia aplikacji komorniczej może być upoważniony przez komornika do samodzielnego wykonywania określonych czynności egzekucyjnych.

pl.wikipedia.org

Wówczas 125 osób zamieszkiwało w 19 domenach, w tym 18 komorników, 2 wyrobników.

pl.wikipedia.org

Najstarszy z nich został w 1629 roku komornikiem ziemskim drohickim.

pl.wikipedia.org

Był sekretarzem królewskim, komornikiem ziemskim (1679), towarzyszem pancernym (1685), komornikiem granicznym bracławskim (1691) i kamienieckim (1696), łowczym bracławskim (1699).

pl.wikipedia.org

Pleban płacił od 1 osadnika, 1 łanu i 2 ubogich komorników.

pl.wikipedia.org