komornik <род. ‑a, мн. ‑icy> [komorɲik] СУЩ. м. ЮРИД.
- komornik sądowy
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W 1581 miasto płaciło podwójny szos 12 zł 24 gr oraz pobór od 47 rzemieślników, 6 przekupniów, 12 komorników, 4 piekarzy, 5 wędrownych sprzedawców soli.
pl.wikipedia.org We wsi istniał folwark, 6 i 1/2 łanów kmiecych oraz 6 zagród, zamieszkałych przez 2 komorników.
pl.wikipedia.org Pełnił urząd komornika poznańskiego w 1727 roku, następnie podstolego wschowskiego 1736 i podsędka ziemskiego poznańskiego (1740-1742).
pl.wikipedia.org Aplikant komorniczy po upływie roku od dnia rozpoczęcia aplikacji komorniczej może być upoważniony przez komornika do samodzielnego wykonywania określonych czynności egzekucyjnych.
pl.wikipedia.org Wówczas 125 osób zamieszkiwało w 19 domenach, w tym 18 komorników, 2 wyrobników.
pl.wikipedia.org