Переводы „konfabulacja“ в словаре польско » немецкий

konfabulacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [kow̃fabulatsja] СУЩ. ж.

1. konfabulacja высок. (zmyślanie):

konfabulacja

Fabulieren ср.

konfabulacja

Märchenerzählen ср. разг.

mieć skłonność do konfabulacji

eine Neigung zum Fabulieren haben

2. konfabulacja ПСИХОЛ.:

konfabulacja

Konfabulation ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Wykazała, że szympans nie potrafi skupić uwagi (koncentracja), a jego wrażenia i wspomnienia (zob. też konfabulacja) są przelotne, co utrudnia rozwijanie się idei.

pl.wikipedia.org

W kognitywistyce konfabulację uważa się za podstawową czynność umysłu, kluczową w procesach wnioskowania i przewidywania jako naturalne uzupełnienie braków wiedzy.

pl.wikipedia.org

Konfabulacja często jest zjawiskiem czysto wewnętrznym, gdy człowiek jedynie przywołuje wspomnienia wyłącznie dla siebie.

pl.wikipedia.org

Książka osiągnęła niezwykłą poczytność na całym świecie, chociaż była i jest krytykowana za to, że duże jej fragmenty były ewidentną konfabulacją autora.

pl.wikipedia.org

Konfabulacja (łac. confabulatio od confabulari „rozmawiać” z con „współ” i fabula „bajka”), wspomnienie rzekome – termin oznaczający uzupełnianie brakujących wspomnień informacjami nieprawdziwymi, które możliwie dobrze pasują do całego logicznego ciągu wydarzeń.

pl.wikipedia.org

Do objawów psychopatologicznych należą: zaburzenia pamięci świeżej oraz konfabulacje stanowiące formę kompensacji defektu pamięci, niekiedy podwyższony nastrój, problem z percepcją przestrzenną i myśleniem abstrakcyjnym.

pl.wikipedia.org

Był jedną z trzydziestu sześciu ofiar antykatolickiej konfabulacji dwukrotnego konwertyty, który ogłosił swoje oszczercze wymysły w 1678 roku.

pl.wikipedia.org

Przesadna konfabulacja jest jedną z cech myślenia dziecięcego, a także objawem zaburzeń psychicznych – pamięci i myślenia, zwłaszcza u ludzi w podeszłym wieku.

pl.wikipedia.org

Ma skłonności do konfabulacji i do wyimaginowanych przyjaciół, w tym kochanków.

pl.wikipedia.org