konfabulacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [kow̃fabulatsja] СУЩ. ж.
1. konfabulacja высок. (zmyślanie):
2. konfabulacja ПСИХОЛ.:
- konfabulacja
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wykazała, że szympans nie potrafi skupić uwagi (koncentracja), a jego wrażenia i wspomnienia (zob. też konfabulacja) są przelotne, co utrudnia rozwijanie się idei.
pl.wikipedia.org W kognitywistyce konfabulację uważa się za podstawową czynność umysłu, kluczową w procesach wnioskowania i przewidywania jako naturalne uzupełnienie braków wiedzy.
pl.wikipedia.org Konfabulacja często jest zjawiskiem czysto wewnętrznym, gdy człowiek jedynie przywołuje wspomnienia wyłącznie dla siebie.
pl.wikipedia.org Książka osiągnęła niezwykłą poczytność na całym świecie, chociaż była i jest krytykowana za to, że duże jej fragmenty były ewidentną konfabulacją autora.
pl.wikipedia.org Konfabulacja (łac. confabulatio od confabulari „rozmawiać” z con „współ” i fabula „bajka”), wspomnienie rzekome – termin oznaczający uzupełnianie brakujących wspomnień informacjami nieprawdziwymi, które możliwie dobrze pasują do całego logicznego ciągu wydarzeń.
pl.wikipedia.org