kongregacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [koŋgregatsja] СУЩ. ж. РЕЛИГ.
1. kongregacja (zgromadzenie zakonne):
- kongregacja
- Kongregation ж.
2. kongregacja (urząd przy kurii rzymskiej):
- kongregacja
- Dikasterium ср.
- kongregacja
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W sumie kongregacja chełmińska za jej życia liczyła ponad 20 klasztorów pod przewodnictwem ksieni chełmińskiej.
pl.wikipedia.org Po likwidacji kongregacji synagoga przez wiele lat służyła jako siedziba lokalnej spółdzielni krawieckiej.
pl.wikipedia.org Od 1927, z wyjątkiem okupacji niemieckiej, do 1992 zwoływano kongregacje w zasadzie rokrocznie.
pl.wikipedia.org Po ponownym procesie synagoga stała się własnością kongregacji.
pl.wikipedia.org Sharpe dowiedział się o tym i poinformował swoją kongregację.
pl.wikipedia.org