Переводы „konotować“ в словаре польско » немецкий

konotować <‑tuje; прош. вр. ‑tuj> [konotovatɕ] ГЛ. перех. ЛИНГВ.

konotować

konnotieren

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Dopełnienie dalsze występuje w zdaniu, w którym czasownik orzeczenia jest dwutranzytywny, czyli może konotować dwa dopełnienia.

pl.wikipedia.org

Wu denotuje kategorię konkretnych rzeczy i konotuje wspólne atrybuty kategorii, zaś zhi denotuje atrybut bądź powszechnik.

pl.wikipedia.org

Strona bierna występuje w większości czasów, choć nie ze wszystkimi czasownikami; istnieje pokaźna grupa czasowników nieprzechodnich, które nie konotują dopełnienia.

pl.wikipedia.org

Nazwa "kot" konotuje między innymi puchatość i zdolność do miauczenia (jeśli ograniczymy się dla przejrzystości przykładu do kotów "zwykłych", a pominiemy np. odmiany łyse).

pl.wikipedia.org

Przede wszystkim bohaterowie jego filmów wielokrotnie spoglądają przez okno, co konotuje ich zdystansowanie i izolację.

pl.wikipedia.org

Tworzą ją czasowniki nieprzechodnie, które nie konotują dopełnienia bliższego.

pl.wikipedia.org

Barok jest pojęciem bogatszym od manieryzmu, przede wszystkim, dlatego że konotuje nie tylko sam styl, ale jak dowodzą niektórzy badacze również procesy historyczne, spory filozoficzne i teologiczne oraz nastroje społeczne.

pl.wikipedia.org

Istnieją czasowniki mogące konotować zarówno dopełnienie bliższe jak i dalsze.

pl.wikipedia.org

Czasownik taki nigdy nie jest przechodni i nie konotuje dopełnienia.veki – budzić (kogoś) → vekiĝi – budzić się.

pl.wikipedia.org

Nie wszystkie czasowniki konotują dopełnienie dalsze.

pl.wikipedia.org