I. konsolidować <‑duje; св. s‑> [kow̃solidovatɕ] ГЛ. перех.
1. konsolidować (jednoczyć):
- konsolidować państwo, społeczeństwo
- konsolidieren высок.
- konsolidować państwo, społeczeństwo
-
2. konsolidować:
- konsolidować EKON, ЮРИД. pożyczkę
-
- konsolidować EKON, ЮРИД. pożyczkę
-
II. konsolidować <‑duje; св. s‑> [kow̃solidovatɕ] ГЛ. возвр. гл. (zespalać się)
- konsolidować
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Osoba taka, łącznik pomiędzy grupą a światem duchowym, konsolidowałaby niewielką społeczność.
pl.wikipedia.org Dane jednostki zależnej (czyli w pełni kontrolowanej przez jednostkę dominującą) konsoliduje się metodą konsolidacji pełnej, o której mowa w art. 60 ust. 1 ustawy o rachunkowości.
pl.wikipedia.org W pierwszym okresie rządów konsolidował i rozbudowywał swoje władztwo.
pl.wikipedia.org Wspólne przeżycia konsolidują ich i uczą pozytywnych zachowań.
pl.wikipedia.org Gdy po wojnie żydowskiej (66–73) społeczność żydowska konsolidowała się wokół tradycji faryzejskiej, judeochrześcijanie zaczęli być wykluczani z gmin żydowskich.
pl.wikipedia.org