Переводы „krajowiec“ в словаре польско » немецкий

krajowiec <род. ‑wca, мн. ‑wcy> [krajovjets] СУЩ. м.

krajowiec

Eingeborene(r) mf

krajowiec

Inländer(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Japończycy administrowali wyspami od 1914 do września 1945 roku, wywierając silny wpływ na zwyczaje krajowców i ich kulturę.

pl.wikipedia.org

Nazwa wywodzi się z łacińskiego określenia indigenatio oznaczającego obywatelstwo i pochodzi od terminu indigena – krajowiec, tubylec; krajowy, swojski.

pl.wikipedia.org

W 1948 wstąpił w szeregi gwardii kolonialnej, awansując ostatecznie do stopnia kaprala, najwyższego stopnia nadawanego w tej formacji krajowcom.

pl.wikipedia.org

Jest nadawane małżonkom głów państw lub rządów, krajowcom i cudzoziemcom.

pl.wikipedia.org

Pod koniec życia otrzymał jeszcze jeden cios: jego plantacja została zrujnowana podczas powstania krajowców, a nowi władcy wyspy zakwestionowali jego prawo własności.

pl.wikipedia.org

Drake nigdy nie wrócił, by ją odebrać, ponieważ fort został zaatakowany przez krajowców.

pl.wikipedia.org

Wniósł projekt cła generalnego w wysokości 3% od krajowców i 6% od obcych.

pl.wikipedia.org

Chciała w ten sposób pokazać przesądnym krajowcom, że traktowanie bliźniąt jako istot przynoszących nieszczęście jest okrucieństwem.

pl.wikipedia.org

Choć początkowo odmówiła, zdała sobie sprawę, że nowe stanowisko pozwoli jej dopomóc krajowcom w zrozumieniu i przestrzeganiu nowych praw.

pl.wikipedia.org

Podobnie jak podczas pierwszej wizyty krajowcy potraktowali załogę z czcią.

pl.wikipedia.org