kronikarz <род. ‑a, мн. ‑e> [kroɲikaʃ] СУЩ. м.
1. kronikarz (autor kroniki):
- kronikarz
-
2. kronikarz (dziennikarz):
- kronikarz
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Kronikarze podkreślali ich przyjaźń: jedli z jednej miski i spali tej samej nocy w jednym łożu oraz że była między nimi wielka miłość.
pl.wikipedia.org Siła armii była, o ile oczywiście wierzyć starożytnym kronikarzom, znaczna.
pl.wikipedia.org Uwagi o relacjach najstarszych kronikarzy polskich i czeskich o współczesnych im osobach i wydarzeniach.
pl.wikipedia.org Krzyżaccy kronikarze zanotowali uwagi o wielkiej odwadze obrońców oraz poważnych stratach, jakie zadali atakującym.
pl.wikipedia.org Kronikarz zanotował wtedy:...jak wspaniale książę przyjął cesarza, jest nie do uwierzenia i nie do opisania.
pl.wikipedia.org