kupon <род. ‑u, мн. ‑y> [kupon] СУЩ. м.
1. kupon (w toto-lotku):
- kupon
- Tippschein м.
2. kupon (odcinek kontrolny: biletu):
- kupon
-
3. kupon (tkanina):
- kupon
- Coupon м.
4. kupon (odcinek papieru wartościowego uprawniający do dywidendy):
- kupon EKON, ФИНАНС.
- Schein м.
- kupon odsetkowy
- Zinsschein м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Oprócz zakupów klienci mają możliwość skorzystania z pakietu usług, takich jak: opłacenie rachunków, wysłanie kuponu lotto, zakup doładowań na telefony komórkowe, wypłata gotówki.
pl.wikipedia.org Kupon może zakupić jedynie osoba pełnoletnia, zaś wiek ten jest określany przez prawo panujące w danym kraju.
pl.wikipedia.org Czytelnicy wypełniali, wycinali i wysyłali kupon ze swoimi typami do redakcji.
pl.wikipedia.org Zwycięzcami zostają na początku roku ci z nich, którzy otrzymają najwięcej głosów czytelników (przesłanych na kuponach lub sms-em).
pl.wikipedia.org Kartki – bony bądź kupony uprawniające do nabycia określonych towarów w gospodarkach, w których obowiązuje reglamentacja towarów.
pl.wikipedia.org