kwestarz (-arka) <род. ‑a, мн. ‑e> [kfestaʃ] СУЩ. м. (ж.)
1. kwestarz (osoba kwestująca):
- kwestarz (-arka)
-
2. kwestarz (członek zakonu żebrzącego):
- kwestarz (-arka)
- Bettelmönch м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Obok kaznodziejów, poetów i malarzy należy wymienić prostych braci kwestarzy.
pl.wikipedia.org W wieku 40 lat powierzono mu obowiązek kwestarza, który pełnił przez kolejnych 40 lat.
pl.wikipedia.org W czasach współczesnych kwestarzami są najczęściej wolontariusze, a niekiedy występują jako przedstawiciele określonej organizacji lub fundacji i są opłacani za uczestnictwo w kweście.
pl.wikipedia.org W późniejszym okresie wykonywał już swoją pracę wzorowo jako kwestarz, ogrodnik i furtian.
pl.wikipedia.org Potem powierzono mu urząd kwestarza.
pl.wikipedia.org