Переводы „magnetyk“ в словаре польско » немецкий

magnetyk <род. ‑a [lub ‑u], мн. ‑i> [magnetɨk] СУЩ. м. ФИЗ.

magnetyk

Magnet[eisen]stein м.

magnetyk

Magnetit м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Specjalizuje się w fizyce ciała stałego i fizyce magnetyków.

pl.wikipedia.org

Podobnie do magnetyków twardych, materiały półtwarde zachowują stan namagnesowania po usunięciu pola magnesującego.

pl.wikipedia.org

W materiałach magnetycznie półtwardych powierzchnia pętli histerezy jest optymalizowana jako kompromis pomiędzy ilością energii zgromadzonej w magnetyku a łatwością jego przemagnesowania (łatwością odczytu/zapisu informacji).

pl.wikipedia.org

W metodzie tej wyzyskuje się zjawisko polegające na zmianie temperatury magnetyku wskutek zmian pola magnetycznego, w którym się on znajduje.

pl.wikipedia.org