manieryzm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. ‑y> [maɲerɨsm] СУЩ. м.
1. manieryzm мн. отсут.:
- manieryzm ЛИТ., ИСК.
- Manierismus м.
2. manieryzm высок. (maniera):
- manieryzm
- Manier ж.
3. manieryzm мн. отсут. ПСИХОЛ.:
- manieryzm
- Tic м.
- manieryzm
- Muskelzucken ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W okresie późnego renesansu (manieryzmu) pojawiły się nowe ornamenty, niezwiązane ze sztuką starożytną, rozpowszechniane za pomocą wspomnianych już grafik.
pl.wikipedia.org Dominowały ornamenty związane z hiszpańskim manieryzmem i dekoracjami inspirowanymi stylem mudejar.
pl.wikipedia.org W swojej twórczości łączył tradycje niderlandzkie z włoskim manieryzmem.
pl.wikipedia.org Jego ryciny przyczyniły się do rozprzestrzeniania manieryzmu na kontynencie europejskim.
pl.wikipedia.org Dzięki twórczości pierwszej szkoły sztuka francuska przyswoiła sobie dokonania włoskiego renesansu i manieryzmu.
pl.wikipedia.org