naczelne [natʃelne] СУЩ.
naczelne мн. < род. мн. ‑nych> субстант. прилаг. ЗООЛ.:
- naczelne
- Primaten м. мн.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- naczelne dowództwo
- Oberkommando ср.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Naczelne dowództwo - strategiczny organ kierowania walką zbrojną i siłami zbrojnymi kraju w czasie wojny.
pl.wikipedia.org Naczelne dowództwo nie zauważyło przygotowania sił niemieckich do ofensywy i nie przygotowało się, aby sobie z tym poradzić.
pl.wikipedia.org Nocne naczelne, jak ponocnicowate czy galagowate, odróżniają jedynie odcienie szarości.
pl.wikipedia.org Inne naczelne noszą na sobie swe potomstwo podczas żerowania.
pl.wikipedia.org Dla odmiany wyższe naczelne rozwinęły w trakcie ewolucji oczodoły w pełni zamknięte.
pl.wikipedia.org