Переводы „narzędnik“ в словаре польско » немецкий

narzędnik <род. ‑a, мн. ‑i> [naʒendɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.

narzędnik

Instrumental[is] м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Rzeczowniki odmieniały się przez mianownik, dopełniacz, celownik, biernik i narzędnik występujący jednak tylko u rzeczowników odmiany a-tematowej oraz i-tematowej rodzaju męskiego.

pl.wikipedia.org

Instrumentativus (narzędnik), używa się go dla określenia, że coś zostało zrobione przy pomocy odmienionego przedmiotu; sufiksy: -(e)z, -az.

pl.wikipedia.org

Wykonawca czynności może się pojawić wtedy w narzędniku, np. Бога́тый врач стро́ит частную поликли́нику.

pl.wikipedia.org

Comitativus, odpowiadający polskiemu narzędnikowi z przyimkiem z; sufiksy: -(r)ekin, -arekin.

pl.wikipedia.org

W języku polskim odpowiednikiem komitatiivi jest użycie przyimka „z” z narzędnikiem, w szczególności w formie „z jego/ich”.

pl.wikipedia.org

Dopełnienie dalsze występuje w celowniku, narzędniku lub miejscowniku.

pl.wikipedia.org

Nie rozróżniano natomiast form narzędnika i miejscownika l. poj. i narzędnika l. mn. deklinacji zaimkowo-przymiotnikowej, pisząc końcówki tych przypadków -im, -ym oraz -imi, -ymi.

pl.wikipedia.org

Narzędnik pojawia się również przy wskazywaniu „jako który w kolejności?”, „w jakim stanie?”, np. Я пришла́ пе́рвой.

pl.wikipedia.org

Podobnie narzędnik używany jest po niektórych czasownikach jak каза́ться, стать, счита́ться, явля́ться.

pl.wikipedia.org

Uprzedniość wyrażana jest za pomocą konstrukcji до + dopełniacz → przed bez precyzowania o ile wcześniej, oraz konstrukcji пе́ред + narzędnik → tuż przed.

pl.wikipedia.org