narzędnik <род. ‑a, мн. ‑i> [naʒendɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.
- narzędnik
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Rzeczowniki odmieniały się przez mianownik, dopełniacz, celownik, biernik i narzędnik występujący jednak tylko u rzeczowników odmiany a-tematowej oraz i-tematowej rodzaju męskiego.
pl.wikipedia.org Instrumentativus (narzędnik), używa się go dla określenia, że coś zostało zrobione przy pomocy odmienionego przedmiotu; sufiksy: -(e)z, -az.
pl.wikipedia.org Wykonawca czynności może się pojawić wtedy w narzędniku, np. Бога́тый врач стро́ит частную поликли́нику.
pl.wikipedia.org Comitativus, odpowiadający polskiemu narzędnikowi z przyimkiem z; sufiksy: -(r)ekin, -arekin.
pl.wikipedia.org W języku polskim odpowiednikiem komitatiivi jest użycie przyimka „z” z narzędnikiem, w szczególności w formie „z jego/ich”.
pl.wikipedia.org