narzeczeństwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [naʒetʃej̃stfo] СУЩ. ср.
1. narzeczeństwo мн. отсут. (okres):
- narzeczeństwo
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
We współczesnym społeczeństwie zachodnim wraz z osłabieniem ideału jak najdłuższego trwania małżeństwa, występuje krótki okres narzeczeństwa.
pl.wikipedia.org Można odszukać w nim wiele wymiarów prawa halachicznego, między innymi tematy dotyczące: niedozwolonych czynów, narzeczeństwa, małżeństwa, rozwodu, żałoby, instrukcji dotyczących ceremonii w czasie pracy, koszerności.
pl.wikipedia.org Niech wszystko inne spłonie, tylko uratujcie listy od mojej żony, które pisała do mnie podczas naszego narzeczeństwa.
pl.wikipedia.org Narzeczeństwo kończyło podpisanie tenaim - dokumentu narzeczeństwa, w którym obie strony zobowiązywały się do zawarcia małżeństwa.
pl.wikipedia.org Odwołuje się do wspólnej historii, często narzeczeństwa, wspólnie spędzonych chwil, sytuacji trudnych i tych najpiękniejszych.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- narwany
- narybek
- naryczeć się
- narysować
- narząd
- narzeczeństwo
- narzeczony
- narzekacz
- narzekać
- narzekanie
- narzędnik