Переводы „narzeczeństwo“ в словаре польско » немецкий

narzeczeństwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [naʒetʃej̃stfo] СУЩ. ср.

1. narzeczeństwo мн. отсут. (okres):

narzeczeństwo

Verlobungszeit ж.

być w narzeczeństwie

verlobt sein

2. narzeczeństwo (para):

narzeczeństwo

Verlobten мн.

narzeczeństwo

Brautpaar ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

We współczesnym społeczeństwie zachodnim wraz z osłabieniem ideału jak najdłuższego trwania małżeństwa, występuje krótki okres narzeczeństwa.

pl.wikipedia.org

Można odszukać w nim wiele wymiarów prawa halachicznego, między innymi tematy dotyczące: niedozwolonych czynów, narzeczeństwa, małżeństwa, rozwodu, żałoby, instrukcji dotyczących ceremonii w czasie pracy, koszerności.

pl.wikipedia.org

Niech wszystko inne spłonie, tylko uratujcie listy od mojej żony, które pisała do mnie podczas naszego narzeczeństwa.

pl.wikipedia.org

Narzeczeństwo kończyło podpisanie tenaim - dokumentu narzeczeństwa, w którym obie strony zobowiązywały się do zawarcia małżeństwa.

pl.wikipedia.org

Odwołuje się do wspólnej historii, często narzeczeństwa, wspólnie spędzonych chwil, sytuacji trudnych i tych najpiękniejszych.

pl.wikipedia.org

Oboje szybko uświadamiają sobie, że życie w narzeczeństwie jest trudniejsze niż myśleli.

pl.wikipedia.org

Jakkolwiek narzeczeństwo się szybko rozpadło, pozostała zafascynowana twórczością i osobą pisarza, który był inspiracją jej własnych utworów.

pl.wikipedia.org

Przyszły mąż nie zgodził się przejść na judaizm, dlatego narzeczeństwo się rozpadło.

pl.wikipedia.org

Już zaręczyny i narzeczeństwo traktują jako poważne zobowiązanie, którego następstwem ma być zawarcie małżeństwa – związku kobiety i mężczyzny.

pl.wikipedia.org

Zachowało się ponad dziewięćset listów z okresu trwającego cztery lata narzeczeństwa, lecz tylko skromna część tej korespondencji została opublikowana.

pl.wikipedia.org